Oferta Centrum Wsparcia i Rozwoju "Krok Po Kroku"

Kompleksowe wsparcie dzieci z trudnościami w swobodnym komunikowaniu się, lękowych, z podejrzeniem lub diagnozą mutyzmu wybiórczego

Oferujemy wsparcie dla wszystkich osób zainteresowanych udzielaniem pomocy dzieciom, u których, mimo rozwiniętej mowy werbalnej, obserwuje się lęk przed swobodnym wypowiadaniem się w różnych sytuacjach społecznych.

Rodzicu! Nauczycielu! Specjalisto!

Jeżeli dziecko w domu rozmawia swobodnie, ale poniższe sygnały brzmią znajomo:

• dziecko milczy w przedszkolu/szkole lub odpowiada pojedynczymi słowami
• jest spięte, gdy ma coś powiedzieć
• ma trudności z mówieniem w nowych miejscach lub do nowych osób
• milknie lub zaczyna szeptać, gdy wie, że ktoś je obserwuje
• rozmawia tylko z dziećmi lub tylko z dorosłymi
• milczy, gdy obce osoby zadają mu pytania
• pytane o coś spuszcza wzrok, chowa się za rodzicem, nieruchomieje, zasłania twarz
• bawi się z innymi dziećmi, ale nie mówi do nich
• jest dzieckiem wysoko wrażliwym, przeżywającym różne wydarzenia
• jest lękowe, boi się wielu rzeczy
• zachęcanie do mówienia przynosi odwrotny skutek
• określane jest jako nieśmiałe, małomówne, zamknięte w sobie, wycofane
• podejrzewasz mutyzm wybiórczy lub dziecko ma już taką diagnozę

Nie zwlekaj z działaniem!
Jeśli niewłaściwie reagujesz na milczenie dziecka, możesz nieświadomie je utrwalać i pogłębiać jego trudności. Może czujesz, że wszyscy wokół bagatelizują Twój niepokój? A może zamartwiasz się zupełnie niepotrzebnie? Pomożemy Ci rozwiać wątpliwości. Zdobędziesz aktualną wiedzę i udzielisz dziecku realnej pomocy.

Oferujemy:

• Konsultacje i spotkania szkoleniowe dla rodziców/nauczycieli dzieci wysoko wrażliwych, lękowych, nieśmiałych, z trudnościami w swobodnym komunikowaniem się w różnych sytuacjach społecznych.
• Kompleksowe wsparcie dzieci z podejrzeniem lub diagnozą mutyzmu wybiórczego.
• Szkolenia dla Rad Pedagogicznych przedszkoli i szkół z zakresu profilaktyki, wczesnej interwencji i pracy terapeutycznej z dziećmi z podejrzeniem lub diagnozą mutyzmu wybiórczego oraz zaburzeń współistniejących.

Odrobinę praktycznej teorii

U dzieci wysoko wrażliwych czy lękowych nierzadko obserwujemy trudności również w sferze komunikacji. Przy niewłaściwych reakcjach osób z otoczenia domowego, przedszkolnego lub szkolnego na małomówność lub milczenie dziecka lęk przed mówieniem niestety może się pogłębiać.

W przypadku małych dzieci, kiedy trudności nie są jeszcze znaczące, czasami wystarczy zdobycie wiedzy przez rodziców i nauczycieli oraz chęć pomocy i odrobina empatii, aby lęk przed mówieniem nie został utrwalony.

Aktualna wiedza i doświadczenia terapeutyczne potwierdzają, iż nad lękiem przed werbalną komunikacją pracować należy przede wszystkim w naturalnym środowisku dziecka, w domu, w przedszkolu, w szkole, na placu zabaw i wszędzie tam, gdzie lęk przed mówieniem występuje.

Kluczowe jest zaangażowanie oraz spójność działań rodziców i nauczycieli. Pomagamy wszystkim osobom zainteresowanym poszerzyć wiedzę i nabyć praktyczne umiejętności, by w bezpośrednim kontakcie z dziećmi ułatwiać im komunikację i prawidłowo reagować na pojawiające się trudności.

Za szczególnie wartościowe i zasadne uważamy szerzenie wiedzy wśród opiekunów dzieci najmłodszych, podkreślając rolę wczesnej interwencji w przypadku szeroko pojętych trudności w swobodnym komunikowaniu się, w tym profilaktyki zaburzeń lękowych. W związku z coraz większą liczbą dzieci diagnozowanych pod kątem mutyzmu wybiórczego nasza oferta wychodzi naprzeciw oczekiwaniom i zapotrzebowaniu rodziców, nauczycieli i specjalistów na wsparcie również w tym zakresie.

Słów kilka o mutyzmie wybiórczym

Mutyzm wybiórczy to lęk przed mówieniem lub byciem słyszanym poza strefą komfortu. Jest to zaburzenie lękowe o charakterze fobii specyficznej. Dziecko w mało komfortowej sytuacji sprawia wrażenie osoby nieśmiałej i małomównej, ale tak naprawdę nie czuje się dobrze ze swoim milczeniem. Zaburzenie to bywa mylone z nieśmiałością, lękiem społecznym czy mutyzmem traumatycznym.

Objawy lęku przed komunikacją werbalną bardzo często są niestety bagatelizowane, a dziecko/nastolatek/osoba dorosła może nie radzić sobie w wielu sytuacjach społecznych. Właściwa diagnoza i interwencja pozwala pokonać trudności i spełniać się w roli ucznia, kolegi, pracownika oraz zmniejszyć ryzyko powikłań, jakimi mogą być lęk społeczny czy depresja.

Mutyzm wybiórczy może występować niezależnie lub towarzyszyć innym zaburzeniom, lękom lub trudnościom dziecka. Na temat tego zaburzenia funkcjonuje wiele mitów i błędnych przekonań. Staramy się je odczarowywać i szerzyć aktualną wiedzę wśród rodziców, nauczycieli i specjalistów.

Nie zawsze trudności w swobodnym rozmawianiu będą świadczyły o zaburzeniu lękowym, jakim jest mutyzm wybiórczy, ale na wszelkie niepokojące sygnały warto reagować jak najwcześniej. Często dzieci z mutyzmem wybiórczym diagnozowane są jako dzieci „tylko” nieśmiałe i nie otrzymują właściwego wsparcia, albo to wsparcie nie jest właściwe.

Jak pracujemy?

Wspierając dzieci z podejrzeniem lub diagnozą mutyzmu wybiórczego pracujemy w oparciu o strategie, które od kilkudziesięciu lat rozpowszechnione są w Wielkiej Brytanii czy USA, a w Polsce stosowane z powodzeniem od kilku lat. Zgodnie z tymi założeniami praca nad lękiem przed mówieniem odbywa się w miejscu jego występowania, w naturalnym środowisku dziecka, w placówce edukacyjnej oraz wszędzie tam, gdzie lęk występuje.

Najskuteczniejszą formą pomocy dla dzieci dotkniętych mutyzmem wybiórczym, potwierdzoną badaniami naukowymi, jest metoda małych kroków oparta na założeniach behawioralnych, m.in. stopniowej ekspozycji na bodziec lękowy.
Nasi specjaliści mieli okazję szkolić się u Maggie Johnson, której metody pracy szeroko opisane zostały w książce „The Selective Mutism Resource Manual”. Książka doczekała się polskiej wersji językowej: „Mutyzm wybiórczy. Kompendium wiedzy” M. Johnson, A. Wintgens, wydanej w 2018 r. przez wyd. Harmonia Universalis. Tak właśnie działamy!

Trening Umiejętności Społecznych

Rozwijanie kompetencji emocjonalno- społecznych, w obecnej rzeczywistości jest priorytetowym zadaniem. Wielu uczniów potrzebuje wsparcia w rozwiązaniu jego problemów, zrozumieniu szybko zachodzących zmian we współczesnym świecie. Możemy to robić na wiele sposobów, wykorzystując naturalne przestrzenie i środowisko społeczne, współpracę w grupie, indywidualną terapię, ale także karty pracy, gry planszowe, dyskusję, dramę, symulacje i scenki sytuacyjne.

Pamiętajmy, że trening umiejętności społecznych i rozwijanie tych kompetencji polega na nabywaniu i podnoszeniu konkretnych umiejętności społecznych (czyli konkretnych zachowań, które znajdą zastosowanie w konkretnej/ zaistniałej sytuacji społecznej –ZACHOWANIA DOCELOWE). Ponadto na zastępowaniu zachowań nieadekwatnych społecznie (czyli tworzeniu zachowań pożądanych, akceptowanych społecznie –ZACHOWANIA ZASTĘPCZE / PRZYSTANKOWE / PLASTROWE).

 Celem zajęć rozwijających kompetencje emocjonalno- społeczne jest modyfikacja zachowań na bardziej aprobowane społecznie. Zajęcia mają na celu poprawę funkcjonowania w sytuacjach społecznych przez zmianę zachowań nieakceptowanych na pożądane i społecznie akceptowane. Powyższe cele osiągane są przez:

• uczenie rozpoznawania emocji i potrzeb,
• trening umiejętności komunikacyjnych,
• wyrażanie krytyki i reagowania na krytykę,
• odmawianie i stawianie granic, asertywność,
• zmianę zachowań na bardziej efektywne społecznie,
• rozwijanie umiejętności współpracy w grupie,
• poznanie metod radzenia sobie z emocjami,
• pracę nad przestrzeganiem zasad,
• uczenie odreagowania napięć emocjonalnych,
• radzenie sobie w sytuacjach kryzysowych,
• określanie, definiowanie i wykorzystywanie mocnych stron ucznia,
• kształtowanie umiejętności rozwiązywania konfliktów.

Najczęściej realizowanym obszarem podczas takich zajęć, szczególnie z uczniami młodszymi są emocje. Doskonalimy umiejętność rozpoznawania i nazywania emocji poprzez:

• zapewnienie właściwego środowiska do nazywania i okazywania emocji,
• różnorodność emocji,
• współodczuwanie emocji przez innych realizatorów,
• niwelowanie nieprzyjemnych emocji przez współpracę, wsparcie i poczucie sukcesu,
• definiowanie porażki, którą wspólnie można przekuć w sukces,
• naturalne nawiązywanie relacji,
• praktyczne działanie, które sprzyja kształtowaniu relacji i nawiązywaniu znajomości,
• brak oceniania naszych działań,  co stwarza warunki do doświadczania,
• różnorodność realizatorów,
• budowanie poczucia własnej wartości, dostrzeganie swoich mocnych stron- doskonalenie umiejętności radzenia sobie z emocjami przyjemnymi i nieprzyjemnymi.

SENSOFIGLE:

TERAPIA RĘKI: